بازگشت
یاوه سرایی وهزیان گویی بنام طنز سیاسی
نوشتهً : آهنگر نوشتهً : آهنگر

  چندی قبل آقایی بنام میر حسین مهدوی، از نام شعبهً (!) تورنتوی حزب دموکراتیک خلق افغانستان که با کل صد ا قت وابستگی خود وشعبهً نام نهاد مربوطه اش را با ریا ست ادارهً هفت وزارت امنیت دولتی سا بقه باعتراف گرفت وپا س نا ن ونمک را اد ا کرد، نوشتهً بی سر وبی پایی را در ارتباط با چهل ویکمین سا لگرد حزب دموکراتیک خلق افغانستان ، در

قا لب باصطلاح طنز به نشر سپرد که نه بمقالهً سیاسی طنزگونه شباهت دارد، نه بیا نگر توضیح مستدل دشمنی ومخالفت سیاسی است ونه هدفی را بیان میکند ،فقط کلمات وجملاتی را بحساب از هر چمن سمنی بما نند پارچه های تمثیلی بی محتوای سادو ها ومداریان روی کوچه و بازار، برای خند اندن مردمان راه رو وبیکار وبی مضمون ولی برای پیدا کردن وحلال کردن لقمه ً نان ، درسطور وجملات وکلمات تکراری پهلوی هم گذاشته ودل خوش کرده که گویا او نیز خنجری بر پیکر خونین حزب ما وارد نموده  تا در زمرهً غازیان ومجاهدان(!) حساب گردد وجز ًقافلهً شود که هد فی غیر تخریبکاری ،دروغگویی واتهام زنی علیه گروه های مختلفهً دموکراتیک خلق افغانستان ندارند.                                                                                                                            

   آقای میر حسین مهدوی که نوشتهً خودرا مثل نام مبارک شان از ترکیب معجون مرکب واجتماع اضدادو تناقضات بروی صفحه آورده اند ، آنقدر در مورد مردم شهید وملت شهید داده، اصطلاحات خلق ومردم وغیره بجا وبیجا پیچیده است که خود را در بین کلمات بیهدفش گم کرده وخواننده کمتر پی میبرد که این آقا که هم میراست هم حسین وهم مهدوی ، یعنی هم امیر است مثل یزید قاتل حسین ابن علی، هم حسین است یعنی مظلوم ترین شهید بدست یزید پسرمعاویه وهم مهدوی است یعنی معتقد به مهدویت، وخود جنا ب جز لشکریان امام زمان و ناجی نهایی بشریت، که اکنون نه در کعبه ومدینه نه در نجف وکربلا ونه درقم ونه در مشهد امام رضا بلکه درشهر مقدس (!) تورنتو اقامت گزیده اند،هدفش از این نوشتهً مضحک چی بوده در حالیکه می توانست بدون چادری ویا ماسک هدف ودلایل خودرا مردانه وار، درنکو هش،انتقادومزمت  مخالفینش بیان کند.                                                                                                                 آقای میرحسین مهدوی ! میدانی که تا حال نامی به ترکیب نام خودت سراغ نمیشودچرا؟ برای آنکه آن هاییکه دوستدار حسین ومنتظرظهورمهدی آخر زمان اند از اصطلاح ( میر)استفاده نمیکنند زیرا کلمهً میر  برعلاوهً معنای امیر وشهزاده بافرادی اطلاق میگردد که از لحاظ خونی به فرزندان عمر فاروق خلیفهً دوم اسلام ویکی از یاران نزد  یک پیغمبر که در همدستی با ابوبکر صدیق یار دیگر پیغمبر مانع قرار گرفتن علی ابن ابی طالب بر مسند خلافت بعد وفات حضرت پیغمبر شد متعلق میشوند . در حالیکه در مورد خودت چنین نیست . میشد این موضوع را از لحاظ مذهبی موشگافی کنم وترا به بیمفهوم بودن نامت معتقد سازم ولی نمی خواهم باعث کشیده گیهای مذهبی شوم ولی اینرا گفتنی هستم که آنکه هم شهید وهم غازی وهم صحیح وسالم بخانه اش در تورنتو رسیده تو هستی.!!                                            

           آقای مهدوی، توکه بمانند مهدوی کیا ستارهً فوتبال ایرانی خواستی مارا در قا لب جملات باصطلاح طنزی در میدان سیاست شوت بکنی ، اشتباه میکنی ،زیرا آنکه اگر شوت هم بتواند وگول بزند تو نیستی  اگر چهل ویکمین سالگرد حزب ما برای افرادی مثل تو که از زبان ما، مردم شریف وطن ما را بنام جاهل ونادان یاد کرده ایی وخواسته ایی بااستفاده از فرهنگ جدید کاناداییت بمردم ما حمله کنی اهمیت وارزشی ندارد ،برای هزاران انسان مبارز وترقیخواه افغانستان از ارزشمندی واهمیت خاص برخوردار است. نباید دروغ بگویی مابمردمان وطن ما عشق بی پایان داشتیم وداریم ،ما بهترین همرزمان ورفقای خودرا در راه خوشبختی همین مردمی از دست دادیم که تو آنهارا طرف اهانت قرار دادی، ما هرگز نخواسیم از شوروی ازبکستان وتاجکستان مردم بیاوریم وآنها را جاگزین مردم خود سازیم ، بلکه خواستیم مردم شریف وطن خودرا باسواد،باعلم،متمدن وعصری بسازیم ونیازمندی های عاجل زنده گی شان را رفع نماییم . ولی این شما وهمقطاران تان بودید که پیوسته برای

 آ وردن لشکریان چینی در قطار متحدین پاکستانی و عربی تان تلاش کردید وتا هنوز داغ بدل هستید طوریکه در همین نوشتهً تا ن نیز از همه نام برده اید  ولی از قبلهً آمال تا ن که اکنون از ارزشهای فرهنگی وایدولوژیک دیروزی آن که شما دیوانه ومسحور آن بودید جز نام ورنگ سرخ چیزی باقی نمانده است هیچ یادی نکرده اید. ما اعتقاد داریم شاید بسیاری چیز هارا تغیر داد ولی مردم یک کشور را نمیتوان با مبادله وتعویض، تبدیل کرد ولو انقلاب تاریخی وفرهنگی چین را در زمینه عملی وبراه انداخت، باید با صبر وحوصله ودلسوزی مردم را کمک کرد.                                                                                   

     یکی از دلایل وابستگی شما آقای مهدوی به آرمانهای ایدولوژیک قبلی چینی را میتوان در یاد آوری چندین مرتبه ایی شما از فرمان نمبر ... استا لین که دوست بسیار نزدیک رهبران سابقهً چین وشخصیت الگوی همقطاران تان بود بخوبی مشاهده کرد،  پس چرا خودرا پنهان میکنید وبه آقای کشتمند،  نورمحمد تره کی ، طاهر بدخشی وسایرینی که از آنها نام نبرده اید با زبان خنده وشوخی بچه گانه حمله میکنید وخود در دایکندی بر سر کنده نشسته هیچ منطقهً دیگری را نمی بینید و یاد نمیکنید در حالیکه افرادی که شما در عالم رویا با ایشان در آن جلسه اشتراک داشتید هیچ کدام از دایکندی نبود ند وهمه از غزنی، کابل وبدخشان بودند ، آیا این دایکندی مسقط الراس شماست؟ویا مثل تعبیر پاریسی تا ن بویید نیست؟درحالیکه اگر هدف تان یادآوری از مناطق هزاره نشین باشد میشد بسایر مناطق مرکزی نیز سر میزدید.                                                    

 

     طنزبی خندهً تان فاقد محتواست وپر از کذب است، این حزب دموکراتیک خلق افغانستان بود که برای اولین بار درتاریخ کشور مابه ملیونها انسان شریف ،زحمتکش ومظلوم بیسواد وکم سواد مجال مطرح شدن داد، در پهلوی آنها قرار گرفت وعلیه مستکبرین وخونخوارانیکه بمانند کنه بجان مردم برای چوشیدن خون آنهاچسپیده بودند مبارزه وقیام کرد وحتا برای اولین باربخلقهای شریف دایکندی وملیون ها هزارهً دیگرهم وطن این امکان را داد که در عالی ترین مقامات دولتی در سطح صدراعظم ومعاونین ریاست جمهوری وزرا، والیان وروسا انتصاب ومقرر گردند، طوریکه در مورد سایر ملیتها واقوام خورد وبزرگ وطن عین برخورد صورت گرفت،ولی دشمنان مردم از جمله دانشمندانی (!) از قبیل خود ت با زیر پا کردن تعهدات ترقی خواهی وقضاوت سالم وجدانی علیه آن مردم شریف ومظلوم که اکنون آنها را جاهل وبیسواد میخوانید ،قرار گرفتید وهزاران دهقانی را که بوسیلهً آن دولت، صاحب قطعه زمینی شده بودند با تمام بی رحمی قطعه قطعه کردید. ولی ما هنوز عاشقان دل باختهً آن مردم خود هستیم وحاضریم زنده گی خودرا برای رفاه وخوشبختی آنان وبرای آزادی کامل شان از قید وبند هرنوع ظلم،خیانت وفریب کاری بسان ده ها هزار از همرزمان بخون افتیدهً ما بوسیلهً د ستان غدر وخیا نت وتجاوز ،فدا نماییم .                               

     این را خوب میدانی که اکثریت خلقیها وپرچمیها وسایر همقطاران شان با وجود تغیرات متعددی که در ساحات مختلف وطن بزور  ونیروی اجنبی بوجود آمده ودوام دارد وشما امروز یکی از مداحان شان هستید با تمام شهامت ودلیری میرزمند و تغیر چهره  نداده وبهمان نامهای قدیمی شان مشهور ومعروفند واحساس خجالت نمیکنند . این خود ت وهمرکابان تواند که همیشه از پشت دیوار وازبین خزه ودر لای چادری های سیاسی ظاهر می شوید ،نیش میزنید وپنهان میشوید، طوریکه برادر مجاهد سبز پوشت آقای اکرام اندیشمند با عینک های ملایی خود از راست حمله میکند ودروغ میگوید وتو باپیراهن سرخت ازچپ میتازی واتحاد دیروزی ات را با سبز رشقه یی فراموش نمیکنی در حالیکه هردوی تان یک هدف ناپاک را تعقیب میکنید وآن حمله به وطنپرستان  وابسته به نیروهای دموکراتیک خلق افغانستان است.                                                 

     درمورد تعرضات یاوه سرایانهً خودت وآقای اندیشمند(!) باید گفته شود که: چون دیگران را  بامشت میزنید،  خود باید تحمل انگشت را داشته باشید. آخر دروغگویی وجعل حقایق در پندار وعمل شما واقعا ًنا محدود است، رنگ خودرا نیز تغیر میدهید،خودت با داشتن موضع باصطلاح چپ از راست بنیادگرا حمایت میکنی واندیشمند با داشتن مفکورهً بنیاد گرایانه ومتعصب مذهبی از اشارهً چپ استفاده میکند ودر عمل بنفع سیاه ترین اقشار وافراد دموکراسی ستیز وچپاولگرقلم میزند وامرار معاش میکند.                          

   اگر به ساختار وتشکیلات سیاسی، ملکی ،نظامی واجتماعی دولتهای دموکراتیک خلق افغانستان وحزب وطن تعمق صادقانه وبیطرفانه شود بساده گی در می یابید که ستون فقرات آن دولتها را گروه های مختلفهً مردمانی تشکیل میدادند که سالیان دراز وحتا در طی قرون متمادی وظیفه  ومقامی بالاتر از نوکری خوانین وحکام ستمگر نصیب شان نبود، آنها زحمت میکشیدند، تولید میکردند، عرق می ریختند ومشتی از طفیلی ها بقیمت فقر ومسکنت ایشان صاحب نامها ونشانها ومقامات لشکری وکشوری میشدند وهنوز این بیعدالتی ها در وجود فرزندان تاریکی وظلمت که شما برای خشنودی شان فکاهی میگویید ادامه دارد وآن مردم مظلوم وبا شرف که شما آنها را اکنون از بالای برج تورنتو مشاهده میکنید وطعنه میزنید، هنوز بنان خشک محتاجند چه رسد به بی نیازی از امکانات عصری زنده گی وفرهنگ پیش رفته ، که شما بالای زخمهای آنان نمک می پاشید. در حالیکه دیروز همین شما ها بودید که دروازه های مکاتب را می بستید وشاگردان ومعلمین را با مکاتب شان به آتش میکشیدید ودرس خواندن ومکتب رفتن را مطابق فتوای چند نفر دین فروش دنیا پرست کفر والحاد قیمت میدادید ومردم را از ترس کورسهای سواد آموزی از وطن شان فراری کردید وحال که خود از برکت اقامت در تورنتو با صطلاح دست چپ وراست تان را شناخته اید ،مردم ما را جاهل وبیسواد خطاب میکنید .  میگویند باهرچه شوخی آخر باریش پدر نیز شوخی وریش خندی میکنید ،آفرین بوجدان سالم تان(!) .                                                                                                 

 خواهش من اینست یکبار دیگر به دایکندی برگردید واز فهم ودانش عصری ایکه نصیب تان گردیده است مردم تان را بهره مند سازید واز سر تپه های جنگلی وسبز وآسمان خراشهای تورنتوی زیبا دایکندی ودای چوپان را مشاهده نکنید ، بوطن بیایید وغسل تعمید را در بند امیر بجا آرید ومردم را کمک کنید تا از آنچه شما جهالتش می خوانید نجات یابند.                                                                                      

  خوب است طنز گوی وطنز نویس شوید ، مردمان خسته از جنگ وبد بختی وطن را که سالهاست از تهً دل نخندیده اند بخندانید ، نه آنکه برای خنداندن افرادی مشغول باشید که در غم مردم ووطن نیستند وسرو کار شان با ساقی وپیمانه ومیخانه است ودرد بی نانی ، بیکاری را ندیده ویا  احساس نمیکنند ونمیدانند که در این زمستان های سخت مردمان شریف دایکندی وگوشه گوشهً وطن چطور حیات بسر میبرند وزنده باقی میمانند.  اگر ذرهً احساس ملی ومردمی دارید دزدان ، غارتگران وجلادانی راکه نان مردم را از دهان شان ربوده اند وبه ننگ وعزت هزاران انسان مظلوم تجاوز نموده اند طرف هجو قرار دهیدوبجای شیشه سندان را بشکنید، نه آنکه قلبهای داغدیدهً مردم را که دیروز با خنجر وتفنگ نشانه گرفته شده بود  اکنون با قلم تان مورد ضربه قرار دهید. این درست است که طنز را در مورد هر کسی میتوان نوشت وبه کار برد ولی سطح برداشت وتحمل هر ملت فرق میکند، شما میتوانستید با نوشتن طنز تان پای مردم وبیسوادی آنها را که گناه خودشان نیست  ذیدخل نسازید  خاصتا ً که درد دل ویا برداشت تان را از زبان دیگران بیرون میکشید.                                                                                                                     

 

افتخار وعزت به تمام مردمان شریف وزحمت کش افغانستان!

 

 

برای آشنايي بيشتر با آقای مهدوی خواننده گان عزيز را به خوانش نبشته يي که باری در سايت وزين مشعل به نشر رسيده بود در زير دعوت مي کنم :

 

http://www.mashal.org/home/main/payamha.php?id=00117

 


February 5th, 2006


  برداشت و بازنویسی درونمایه این تارنما در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید.
 
بازگشت
گزیده مقالات